شیوع صرع در کودکان سنّ مدرسه و آگاهی معلمان نسبت به صرع در مدارس ابتدایی شهر بیرجند (سال ۱۳۸۹)

زمینه و هدف: پس از سکته مغزی، صرع دوّمین عامل بیماری های سیستم عصبی مرکزی می باشد و در کودکان خطر مرگ ومیر مبتلایان به صرع تقریباً 2-3 برابر بیش از جمعیت متناظر فاقد صرع می باشد. آگاهی معلمان در زمینه صرع می تواند در جهت کمک به کودکان صرعی مؤثر باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع صرع در کودکان سنّ مدرسه و آگاهی معلمان نسبت به صرع انجام شد.   روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، از بین دبستان های ده منطقه شهر بیرجند، به طور خوشه ای، بیست مدرسه انتخاب شد. با مراجعه به مدارس انتخابی و مراجعه به پرونده های بهداشتی این دانش آموزان و مشاوره با مربّی بهداشت مدرسه جهت مواردی که احتمالاً در پرونده آنان ذکر نشده، موارد دچار حملات صرعی شناسایی و معرفی نامه هایی برای مراجعه به متخصص مغز و اعصاب در اختیارشان گذاشته شد و پس از تایید بیماری با والدین آنها مصاحبه و با سؤالات طراحی شده از قبل، عوامل مؤثر مانند سن، جنس و سابقه فامیلی بررسی شد. به منظور ارزیابی آگاهی معلمان، از پرسشنامه ای مشتمل بر اطلاعات فردی (5 سؤال)، نحوه آشنایی با صرع (5 سؤال) و آگاهی از صرع (22 سؤال) استفاده شد. این پرسشنامه پژوهشگرساخته بود و اعتبار آن توسط 10 نفر از افراد صاحب نظر تایید و پایایی آن توسط آزمون مجدّد تعیین گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شدند.   یافته ها: میزان شیوع صرع در کودکان سنً مدرسه 9/0% و میانگین نمره آگاهی معلمان از 22 نمره 89/13 بود. 9/70% معلمان نمره متوسط، 7/17% نمره خوب و 4/11% نمره ضعیف کسب کردند.   نتیجه گیری: با توجه نتایج این پژوهش، به نظر می رسد گذاشتن دوره های آموزشی ضمن خدمت برای معلمان به منظور ارتقای آگاهی، کمک مؤثری در کمک و حمایت از این کودکان خواهد بود.